Passief speelgoed, eenvoudig speelgoed dat uit zichzelf niets doet, komt tot leven in de handen van je kind. Het is open speelgoed dat ze op verschillende manieren kan gebruiken. Een simpel voorwerp zoals een knuffeldoekje is voor je baby geschikt om te leren grijpen en je peuter zorgt ermee voor haar poppenkind. Een houten ring kan spaghetti in de pan voorstellen of wisselgeld in het winkeltje.
Verbanden leggen
Wanneer je baby het speelgoed zelf beweegt en ontdekt wat ze er mee kan doen, leert zij eigenschappen kennen en verbanden leggen. Dit deel van het speeltje is zacht en kan ze indrukken, dat harde deel niet. Als zij tegen een Pikler vlechtbal duwt, rolt de bal ver weg. Op de harde vloer rolt de bal verder dan op het kleed. Een metalen schaal geeft een ander geluid op de grond dan een houten kommetje. Door zo spelmaterialen te onderzoeken, krijgt een baby veel nieuwe inzichten. Ze krijgt er ook zin van om verder te spelen, want wat kan zij er allemaal nog meer mee doen? Rolt de ring uit de heuristische speelset net zo ver over de grond als de bal? Wat gebeurt er als zij tegen het zachte of het harde deel van het speeltje slaat? Je baby kan zich dit soort vragen blijven stellen als zij speelvoorwerpen krijgt die verschillen van vorm, kleur, structuur, materiaal, omvang en gewicht. Al die verschillende eigenschappen geven haar andere ervaringen bij het aanraken, voelen, vastpakken, bekijken, in de mond stoppen, schudden, slaan, in of op elkaar zetten, schuiven, enzovoort. Het speelgoed maakt haar actief en betrokken.
Fantasie en creativiteit
Ook voor peuters is passief, open speelgoed een zegen. Doordat er geen vastomlijnd doel is, geen juiste manier van gebruiken, nodigt dit spelmateriaal uit tot creatief en fantasierijk spel. Goed speelgoed spreekt kinderen aan op hun scheppend vermogen. Hoe heerlijk is het om zelf iets in gang te zetten waarbij alle mogelijkheden nog open liggen?
