Pikler

In kinderopvang en ook bij ouders krijgt de respectvolle visie van Emmi Pikler steeds meer bekendheid. Pikler werkte als kinderarts en pedagoog in Oostenrijk en Hongarije. Vanuit respect voor de eigenheid van kinderen en hun aangeboren mogelijkheden kwam ze tot het inzicht dat kinderen in hun eigen, unieke tempo beter leren en ontwikkelen dan wanneer ze gestimuleerd of geholpen worden.

Pikler voedde een dochter op en kwam als kinderarts wekelijks thuis bij gezinnen. Ze begeleidde ouders naar een opvoeding vol vertrouwen. De kinderen volgden hun eigen ritme op het gebied van slapen, spelen, bewegen en ontdekken uit eigen initiatief. Ouders durfden te vertrouwen op de mogelijkheden van hun kinderen en een ontwikkeling vanuit eigen motivatie.

Als je jonge kinderen gerichte, volle aandacht schenkt op de momenten dat je samen bent, zoals bij het aankleden of tijdens de maaltijd, bouw je aan een hechte band. Je maakt écht contact met je kind, ook als het nog geen woorden terug kan zeggen. Je kind voelt zich gezien en begrepen, emotioneel voldaan. Vanuit dat veilige, verbonden gevoel met jou als ouder, staat je kind open om de wereld om zich heen vol nieuwsgierigheid te ontdekken. Dat is de basis van spelen.

Met open materialen die uit zichzelf niets doen, wordt je kind actief. Bij Pikler zie je veel houten speelgoed, maar ook plastic speelgoed dat zo uit je keukenkastje had kunnen komen. Een ruim aanbod van verschillende materialen en vormen is belangrijk. Via de mond en de handen maakt je baby door de eigenschappen van voorwerpen kennis met de concepten als zwaartekracht, oorzaak&gevolg, hard en zacht, groot en klein, ‘in’ en ‘uit’. Het speelgoed heeft niet één vastomlijnde functie, maar kan op verschillende manier gebruikt worden. Je kind zal zelf op zoek gaan naar de thema’s die op dat moment haar interesse hebben. Een cruciale voorwaarde daarbij is de mogelijkheid om zelf te bewegen. Je baby ligt in rugligging met hakken, handen en heupen op de vloer te tikken tot hij uit zichzelf op de buik draait. Alle bewegingen die daaraan (vanzelf) vooraf gaan, dragen bij aan het versterken van de spieren, op zo’n manier dat je kind zich comfortabel in zijn lichaam voelt. Je kind hoeft niet op de buik te oefenen om het hoofd omhoog te leren houden, of in een stoeltje rechtop gezet te worden om te kunnen spelen. Beter niet zelfs, want zo’n positie voor ze er aan toe is bouwt spanning in het lichaam op en maakt je kind alleen maar afhankelijk van jou. Liggend kan ze draaien en speeltjes laten vallen en weer oppakken, zoveel ze zelf wil. Je kunt er in principe op vertrouwen dat je (gezonde) kind uit zichzelf leert rollen, zitten, kruipen en lopen. Via het bewegen leert een kind zichzelf kennen. De ervaringen die hij zo opdoet, maken ook deel uit van het spel.